خوش به حال ادم ..

خودش بود وهوایش..

کسی نبود حوایش را هوایی کند..

عطر تنت روی پیراهنم مانده..

امروز بوییدمش ...عمیق....عمیق...

وبا هرنفس...بغضم سنگین تر میشد..

وبه یاد می اوردم که اکنون..........

تنت سهم دیگریست وغمت سهم من...

به پایان سیده ام اما نقطه نمیگذارم...

،یک ویرگول میگذارم..

این هم امیدیست شاید که برگردی..

نه نمیدانی

هیچ کس نمیداند

پشت این چهره ی ارام...

دردلم چه میگذرد...

نه نمیدانی..

هیچ کس نمیداند..

این ارامش ظاهر ودل ناارام

چقدرخسته ام میکند....

بیچاره دلم

با دیدنت بازهم لرزید

میدانست توهمان بی وفای دیروزی

بیچاره دل است 

عقل ندارد