مثل عکاسی ماهر نگاهت میکنم.

وازنزدیک ترین زاویه ممکن.......

وسرت را دقیقا روبرویم قرار میدهم..

خورشید را روی صورتت پخش میکنم..

ودرذهنم ازامروز تو عکس میگیرم...

برای روزهایی که نیستی

جلد گرفته ام

عشقم را با خیال وخاطره

مبادا که تا بخورد

حتی گوشه ی احساسم زیر دست ان همه تنهایی

سخت است...

درخوشگذرانی هایت هم افکارت ازارت دهند

وطعم زهرمار بگیرند لحظات شاد...

تنهایی ادما به عمق یک دریاست....

ولی برای پرکردنش ....

یک لیوان محبت کافیست....

چنان دل کندم از دنیا....

که شکلم شکل تنهاییست..

ببین مرگ منو درخود ..

که مرگ من تماشایست....

من مینویسم که تو بخوانی..

دیگران عاشقانه های مرا میخوانند ویاد عشقشان میفتند

وتو حتی نگاه هم نمیکنی....؟

به بودن ها دیر عادت کن

وبه نبودن ها زود..........

ادمها نبودن را بهتر بلدند..

رودررو میبینم تورو با اونکه تو عاشقشی....

من بد نبودم که میخوای راضی به این فاصله شی..

عشقم برات کافی نبود احساس من رفت به حراج..

زخمی ازت موندبه دلم که نداره راه علاج...

همنشین حرف دلم یه مشتی عکس وکاغذن..

چقد بهت گفتم نرو به این زودیا جانزن ..

یادگاری از تو برام چیزی نبود جز یه شکست...

به چش نیومد عشق من از وقتی اون به دل نشست..

...............